Rondreis Namibië en Botswana (3 weken)

juli-aug 2023

Zuidelijk Afrika is nog volledig onbekend voor ons!

Ons eerste idee is een reis naar Zuid-Afrika maar na wat opzoekwerk veranderen we de plannen naar Namibië en Botswana, vooral omwille van het klimaat. Het is er in de winter (juli) wat warmer en droger. Namibië leent zich uitstekend om met een jeep rond te toeren, en ook Botswana is ervoor geschikt.

In vergelijking met Zuid-Afrika is het minder druk en bovendien horen beide landen tot de veiligste van Afrika.

We gaan drie weken op pad met een jeep met daktenten. Zara en Enna zijn intussen 17 en 15 en weten dat dit allesbehalve een citytrip wordt😊. We reizen door de Namib woestijn, langs de Atlantische Oceaan naar het beroemde Etosha National Park. Via de smalle Caprivi strook steken we de grens met Botswana over en gaan er op safari in Chobe NP en de machtige Okavango Delta. Van hieruit maken we een zijsprongetje naar de Victoria Falls in Zimbabwe. Via de Kalahari woestijn komen we uiteindelijk terug bij de hoofdstad van Namibië, Windhoek.

Namibië dankt zijn naam aan de Namib, de oudste woestijn ter wereld!
Er zijn slechts 2.6 miljoen inwoners en het land is ongeveer even groot als Frankrijk en Italië samen. De bevolkingsdichtheid is iets meer dan twee personen per km². Dit maakt Namibië het op-één-na dunst bevolkte land ter wereld!

Het was lange tijd een Duitse kolonie en stond later onder Zuid-Afrikaans regime. Pas in 1990 werd het land onafhankelijk en is sindsdien politiek stabiel.

Botswana is even groot als Frankrijk en telt 2.3 miljoen inwoners. Het land is al onafhankelijk sinds 1966 na lange tijd een protectoraat van Groot-Brittanië te zijn geweest. Het is een rijk land met één van de sterkste economieën van Afrika, dankzij de erg winstgevende diamantindustrie. 

Een groot probleem in beide landen is HIV/AIDS. In Botswana zijn bijna 25% van de volwassenen besmet, wat de derde hoogste prevalentie ter wereld is. Dit haalt de levensverwachting van dit sterk ontwikkeld land fel naar beneden.

Inhoud artikel:

Praktisch:

Beste reistijd en klimaat:

We reizen in juli en augustus, tijdens de Afrikaanse winter.

Zowel Namibië als Botswana (en ook het Krugerpark in Zuid-Afrika) hebben dan het droge seizoen (mei-oktober) en dus de ideale reistijd. Het klimaat is heerlijk. De officiële temperaturen voor juli zijn in Namibië tussen 0 en 23 graden en in Botswana tussen 6 en 27 graden. Wij hebben geen wolkje gezien en hadden temperaturen tussen 12-15 graden ‘s nachts en 28-30 graden overdag. Behalve de laatste 3 dagen, toen het afkoelde tot 2-4 graden ‘s nachts. Dat zijn dus koude nachten! 

💡Wees daar goed op voorbereid! Wij namen ons eigen trekslaapzakken mee (tot -10 graden), extra dekentjes en warmwaterkruiken.

In de maanden juli en augustus kunnen er sterke “south-west winds” voorkomen in de kustgebieden en Sossusvlei. Het kan dan erg hard waaien, wat de duinen beklimmen of boottochten maken onmogelijk maakt. Wij hebben hier gelukkig geen last van gehad.

De droge maanden zijn ook ideaal voor safari’s omdat de dieren dan rond drinkplaatsen verzamelen en dus gemakkelijker te spotten zijn. Het natte seizoen, van november tot april, is heet en vochtig en de wegen zijn dan moeilijker berijdbaar.

Hoe reizen? 

De belangrijkste keuze is het vervoer. Een 4x4 is, vooral in Botswana, een must. Ideaal zou een 4x4-camper zijn, maar die zijn er enkel voor 2 personen. De meeste gezinnen huren dus een jeep met daktenten. Normaal is kamperen geen risico met de wilde beesten, maar slapen op het dak lijkt ons toch net iets veiliger dan in grondtentjes. Zeker in Botswana, waar niet alle campsites omheind zijn 😉.
Het is ook perfect mogelijk om met een gewone 2WD auto rond te reizen, zowel in Namibië als Botswana. Je moet dan wel op de hoofdwegen blijven en voor de nationale parken ben je dan altijd aangewezen op excursies per jeep.

💡Er wordt links gereden in beide landen!

We huren uiteindelijk een Toyota Hilux met 2 daktenten en complete kampeeruitrusting via Savannah Car Hire. Zij zorgen voor luchthaventransfers en de permit voor de grensovergang naar Botswana. We nemen de best mogelijke verzekering. Alles bijeen komt dat op een huurprijs van 143€/dag (prijs 2023). Wij reden gelukkig geen lekke banden, maar 2 reservebanden zijn zeker een must.

Het reizen met daktenten is ons echt goed bevallen. Alles staat snel op, de matras slaapt erg goed en je kan slaapzakken laten liggen terwijl je rijdt. Het enige nadeel is dat je ‘vast’ staat eens je tenten uitgeklapt zijn, maar aangezien we meestal maar één nacht ergens bleven was dit geen probleem.

Bij Bobocampers verhuren ze vanaf Windhoek 2WD campers (4-6 personen) en 4WD campers (2 personen).

Vluchten:

We vliegen met Qatar Airways, van Dusseldorf, via Doha naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Opmerkelijk is dat 2x 23 kg aan bagage per persoon inbegrepen is. Dat kom je tegenwoordig niet veel meer tegen en de service is top.

De vlucht naar Doha duurt een kleine 7 uur en daarna is het nog eens 9 uur vliegen naar Windhoek.

Vanuit Duitsland kan je rechtstreeks naar Windhoek vliegen, met Lufthansa. In ons geval was dit echter een duurdere optie.

Vluchten naar Windhoek zijn iets duurder dan naar Zuid-Afrika. Boek zo vroeg mogelijk…

De internationale luchthaven van Windhoek, Hosea Kutako, ligt 47 km van het stadscentrum, een rit van meer dan een halfuur en is het gemakkelijkst te bereiken met de taxi of shuttlebus via de autohuur.

Tijdsverschil:

Er is geen tijdsverschil met Brussel tijdens onze zomer. Beide landen hebben geen zomertijd (meer), dus in onze winter is het er een uurtje later.

Munt:

De Namibische dollar volgt de Zuid-Afrikaanse Rand. Je kan met beide munten betalen. In Botswana betaal je met Pula (BWP). Contactloos betalen met de kaart is bijna overal mogelijk.

Nodige reisdocumenten/gezondheid:

Internationale reispas (nog 6 maanden geldig), geen visum.

Document kinderen: zowel Namibië als Botswana (en ook Zuid-Afrika) eisen een unabridged birth certificate voor alle minderjarigen, ook al reizen die met beide ouders. Dit hebben we verschillende keren moeten tonen.

Rijbewijs: nationaal & internationaal

Inentingen: geen verplichtingen
Malaria: het hele jaar aanwezig in het noorden van Namibië (de gehele Caprivi strip) en Botswana 

Elektriciteit: 3-polige stekker 🔌 ! Te koop bij de meeste lodges/campings

Wifi is beschikbaar in de meeste accomodaties maar vaak enkel op centrale punten. Het mobiel netwerk is meestal zwak met enkel 3G en enkel in de bewoonde wereld. Wij kochten een simkaart bij aankomst in Windhoek op de luchthaven (MTC) en die werkte goed. In Botswana kocht ik ook een simkaart (BTC), wat geen topprovider bleek te zijn.

Route:

De afstanden zijn groot en de wegen zijn vaak slecht (gravel-zand). Al zijn grote stukken geasfalteerd waar je goed kan doorrijden (120 km/uur). We blijven telkens maar 1 of 2 nachten op eenzelfde plek.

N=Namibië, B-Botswana

Windhoek (N) - Solitaire (N) - Sesriem/Sossusvlei (N) - Swakopmund (N) - Brandberg (N) - Etosha NP West (N) - Etosha NP Oost (N) - Grashoek (N) - Caprivi Game Park, Popa Falls (N) - Caprivi Game Park, Kongola (N) - Caprivi Game Park, Ngoma (N) - Kasane, Chobe NP (B) - Victoria Falls (Zimbabwe) - Gweta (B) - Maun, Okavango Delta/Moremi Game Reserve (B) - Ghanzi (B) - Windhoek (N)

We hadden exact 4517 km op de teller, GoogleMapsRoute.

 Nationale parken van Namibië:

 Nationale parken van Botswana:

Overnachtingen en budget:

Begin juli is hoogseizoen, door de schoolvakanties in zowel Namibië als Botswana. De plaatsen zijn dus snel volzet. Dit geldt zeker voor de nationale parken, waar je best al maanden op voorhand je (camping)plekje reserveert.

Lodges zijn fantastisch maar (erg) duur. In Botswana, waar massatoerisme vermeden wordt, zelfs peperduur… en meestal maar voor 2 personen. Kinderen (+12) tellen mee als volwassenen. Bij veel campsites zijn ook lodges/tenten, dus budgetgewijs wisselen we het slapen in de daktenten van de jeep, af met glamping in safaritenten.

Na uren speurwerk in de Lonely planet en Booking.com vonden we voor elk plekje een leuke overnachtingsplaats, met zwembad. Richtprijzen voor 4 personen per nacht: campsite 60€, campsite in nationaal park 100-130€, safari tent 2 personen 100-150€, lodge 2 personen vanaf 200€ tot +1000€. Prijzen 2023.

Het kamperen is toch wel wat anders dan we gewoon zijn. Bijna overal is er een overdekte schaduwplek met eigen sanitair en braaiplaats! Echt luxe-kamperen in vergelijking met Europa. Namibië vonden wij netter en meer gericht op kamperen dan Botswana.

Afrika is dus geen low-budget bestemming. Enkel eten en drinken zijn er goedkoper dan in Europa, vooral de drankjes zijn erg goedkoop. Maar de prijzen van excursies en safari’s lopen erg op. Zeker in Botswana, waar de prijzen veel hoger zijn dan in Namibië.

Reisgidsen voor Namibië en Botswana:

Lonely Planet (Engelstalig)

Insight Guide Namibië (NL)

Botswana Bradt travel Guide (Engelstalig)

National Geographic Map Botswana

Reis van dag tot dag:

15 juli:

Na een tussenlanding in Doha landden we in rond 10h in Windhoek. Hosea Kutako Airport is een kleine luchthaven en er staan welgeteld 2 andere vliegtuigen. We kopen nog snel een sim kaart voor de gsm en worden dan opgehaald door Savanna Car hire. 

De uitleg van de jeep en daktenten duurt meer dan een uur en we moeten ons wat haasten. We doen boodschappen in de moderne Spar in Windhoek en daarna is het nog 225 km via gravel roads tot Solitaire.

Al snel na het verlaten van Windhoek zien we bavianen, gemsbokken en zelfs giraffen! Dat hadden we niet zien aankomen en we zijn zo onder de indruk dat we een afslag missen en 30 km omweg moeten rijden😊.

Via een zeer mooi berglandschap komen we met een perfecte timing voor de sunset aan bij de Spreetshoogtepas, op 1676 m.

Namib-Naukluft National Park:

Gedetailleerde uitleg over Sossusvlei en de Namib woestijn heb ik in deze blog uitgeschreven.

Solitaire

Daarna is het rushen om voor het donker in te checken bij Solitaire Desert Farm, op 7 km van Solitaire. Na een heerlijk diner in de lodge vallen we snel in slaap…

16 juli:

Na het ontbijt verkennen we Solitaire, een klein gehucht in het Namib-Naukluft Park. Hier vind je het enige benzinestation tussen de Sossusvlei en de kust bij Walvisbaai. We lazen het boek van Nederlander Ton Van der Lee, die er 2 jaar woonde en het plekje liet openbloeien. 

Tegen de middag komen we aan in Sesriem, de toegangspoort tot de duinen van Sossusvlei. We gaan er voor het eerst in de daktenten slapen bij Sossus Oasis Campsite. We koken zelf ons potje en gaan in de namiddag wandelen in de Sesriem Canyon.

Alle nationale parken zijn geopend van zonsopgang tot zonsondergang en overal moet je een permit kopen. 

Bij Elim Dunes (op 5 km van de camping) gaan we de zonsondergang bekijken. Wat is dit mooi! We moeten wel eerst 3 km terugrijden want blijkbaar was de klep van de laadbak niet goed dicht en we zijn een wandelschoen verloren. Een vrolijke Namibiër staat al van ver te zwaaien met onze schoen. 

De avond brengen we door in het gezelschap van de jakhalzen.

Namib-Naukluft National Park

Het Namib-Naukluft Park omvat een groot deel van de De Namib woestijn, de oudste woestijn ter wereld.

De Naukluftbergen liggen aan de oostzijde van het National Park en vormen het leefgebied van onder andere Namibische bergzebra’s en luipaarden.

Dit nationale park is het grootste beschermde gebied van Namibië  en bevat enkele van de meest iconische attracties van het land: de torenhoge rode zandduinen bij Sossusvlei en Deadvlei en de imposante kloof bij Sesriem.

Het nationale park strekt zich uit tot aan de Atlantische oceaan, met vergeten scheepswrakken en spooksteden langs de kust.

De Sesriem Canyon is een natuurlijke kloof van ruim een kilometer lang, vlakbij de afslag naar Sossusvlei. Hij is ontstaan door de Tsauchab rivier die door de jaren heen de rotsen in schitterende vormen heeft afgesleten.

17 juli:

Na een goede nacht staan we vroeg op. De gate naar Sossusvlei gaat pas om 7h45 open en gelukkig hebben we gisteren al onze permit gekocht. Dan is het nog 60 km rijden, waarvan de laatste 5 km door los zand. Wie geen 4x4 heeft, kan mee met een shuttle. 

We beklimmen Big Daddy Dune, een pittige duin van 325 meter hoog. Vooral de afdaling is superleuk en we vergaren heel veel zand in onze schoenen… Wat een natuurschoon hier!

Sossusvlei - Deadvlei

Sossusvlei staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst. “Vlei" is het Afrikaans voor wetland en “Sossus” betekent einde. De Sossusvlei is een klei-vallei, gevoed door de rivier Tsauchab. Deze overstroomt zeer zelden, maar aangezien de bodem het water goed vast kan houden, kunnen er acaciabomen groeien. Sossus wordt omringd door enorme zandduinen en de rode kleur ontstaat door de hoge concentratie ijzer.

Deadvlei en Hiddenvlei zijn erg fotogeniek omwille van hun dode acaciabomen. Toen de loop van de Tsauchab bij overstromingen veranderde, werd deze plek niet meer voorzien van water en daardoor zijn de bomen afgestorven.

Na Sossus rijden we terug naar Sesriem, waar we tanken en lunchen bij de campsite.

Daarna is het 347 km naar Walvisbaai en Swakopmund, volledig over gravelroads. We passeren de steenbokskeerkring (Tropic of Capricorn) en rijden door zeer mooie woestijnlandschappen met onder andere de Gaub en Kuiseb canyon. We zien volop gemsbokken en impala’s. Tegen zonsondergang komen we aan in Swakopmund.

Skeleton Coast, Swakopmund - Walvisbaai (2 nachten)

De komende 2 nachten slapen we in een 2-kamer appartement in het Beach hotel in Swakopmund. De seafood bisque en verse vis in het Anchor Point restaurant van het hotel zijn heerlijk en het kost er haast niks, 45€ voor ons vieren! Cocktails, wijnen en dessert inbegrepen.

Samen met Lüderitz (400 km zuidelijker) zijn Walvisbaai en Swakopmund vandaag de noemenswaardige steden langs de 1600 km lange Namibische kust. Na de ontdekking van diamanten in 1908 werden verschillende nederzettingen gesticht aan de Atlantische kust, die nu spooksteden geworden zijn. Er zijn ook beroemde scheepswrakken te vinden.

Swakopmund (50.000 inwoners) is in typisch Duitse koloniale stijl. Er zijn veel beachresorts, bars en winkeltjes. Populaire activiteiten hier zijn sandboarding, quad- en buggytochten in de duinen.

Walvisbaai (85.000 inwoners) is rustiger maar geen mooie stad. In de baai leeft een grote flamingo kolonie. Wel is er een mooie Waterfront met eetgelegenheden. Zee-excursies en 4x4 tochten met jeep in de duinen zijn populair.

18 juli:

De volgende dag rijden we naar Walvisbaai, waar we een hele dag op tocht gaan met Levo tours, een dikke aanrader!

‘s Morgens maken we een boottocht in de lagune met gids René en een Oostenrijks gezin. Het wordt een prachtige dag!  We zien pelsrobben, pelikanen, massa’s dolfijnen, een bultrug vlakbij de boot (het walvis seizoen is net begonnen) en zelfs een pinguïn. De Walvis Bay oesters smaken heerlijk bij een glaasje bubbels.

In de namiddag gaan we met René op jeeptour. Hier in Sandwich Harbour ontmoeten 100 meter hoge duinen de Atlantische oceaan. De flamingo populatie van Walvis Bay is enorm en we passeren de zoutwinningsgebieden. Langs de droge bedding van de Kuiseb rivier zien we struisvogels, springbokken en impala’s. We rijden zowel langs de oceaan (met af en toe een zonnende zeehond) als door de duinen. Ook nu heeft René weer heel wat lekkers voor ons mee.

19 juli:

De volgende ochtend verlaten we Swakopmund. De eerste 70 km rijden we langs de oceaan en onderweg komen we het wrak van de Zelia tegen, een schip dat in 2008 verging. De kust noemt hier niet voor niks Schipwreck Coast. De omweg naar de zeehondenkolonie bij Cape Cross rijden we niet meer. We zagen gisteren al genoeg robben…

Cape Cross is een toevluchtsoord voor 's werelds grootste broedkolonie Kaapse pelsrobben, met maximaal 210.000 zeehonden die aanwezig zijn tijdens het broedseizoen in november en december. De geur is er enorm naar het schijnt.

Daarna is het nog zo’n 150 km naar Damaraland. We komen onderweg meer en meer hutten tegen en mensen vragen om water langs de weg. 

Damaraland, Brandberg (1 nacht)

We genieten van een luie middag bij het zwembad van de White Lady Lodge. We bekijken de mooie zonsondergang bij het sunset point en koken ons potje bij de tent. Tijdens ons spelletje kaarten worden we getrakteerd op gezangen van de lokale bevolking.

Damaraland is een ruig gebied, een woestijnlandschap met indrukwekkende rotsformaties en hoge, puntige bergen. Je vindt er de hoogste berg van Namibië, Brandberg, 2573m. Dit is leefgebied van woestijnolifanten, zwarte neushoorns en soms ook zelfs leeuwen. Brandberg is vooral bekend vanwege de rotsschilderingen van de San. De eeuwenoude White Lady rotstekening kan je enkel na een wandeling met gids bekijken.

20 juli:

De volgende ochtend gaan we mee op safari, op zoek naar de olifanten. Het duurt meer dan 2 uur voor we ze vinden. Deze olifanten komen in het droge seizoen in de bedding van de Ugab rivier drinken. Ze zijn kleiner dan gewone olifanten en kunnen een paar dagen zonder water. Vooral de baby is superschattig.

Verderop in Damaraland vind je de UNESCO-site van Twijfelfontein met prehistorische rotsschilderingen en de zandsteenformaties in de vorm van orgelpijpen. Nog verder is het versteende woud, met 280 miljoen jaar oude fossielbomen. Wij laten dat allemaal links liggen omdat het te ver afwijkt van onze route.

Na de safari trekken we verder richting Etosha National Park, een rit van 340 km. Onderweg delen ons water uit de bidon uit. Het eerste deel is een gravelroad en daarna asfalt, met zo goed als geen verkeer. Het landschap verandert van woestijnlandschap naar heuveltjes met bosjes en giraffen.

Etosha National Park (2 nachten)

Gedetailleerde info over Etosha National Park heb ik uitgeschreven in deze blog.

 

Tegen zonsondergang komen we aan bij Etosha Campsite (Gondwana Collection), op 7 km van de toegangspoort tot Etosha NP. Het is een leuke plek met souveniershop, bar/restaurant en zwembad. Het koelt af tot 12 graden en de winterslaapzakken zijn geen overbodige luxe.

21 juli:

De volgende ochtend vertrekken we op selfdrive safari in het Etosha NP. We kopen een permit voor 2 dagen bij de Anderson Gate en spotten direct zebra’s. Verder zien we een jakhals, gemsbokken, blue en black wildebeest, giraffen, leeuwen in de verte, een olifant, struisvogels,… Het is 96 km tot Camp Halali, waar we overnachten in het park. We rijden wel wat extra lusjes naar waterpoelen.

Het Etosha National Park is één van de grootste nationale parken in Afrika, en de oudste en belangrijkste toeristische bestemming van Namibië. Het park is groter dan verschillende Europese landen en wordt gedomineerd door een uitgestrekte zoutpan en een aantal kleinere pannen. De schilderachtige waterpoelen trekken veel aan wild. Het veld is vlak, dor en open, met enkele heuvels rond Halali Rest Camp.

Het is een Big Five park (leeuw, luipaard, buffel, olifant en neushoorn) en heeft een trotse reputatie op het gebied van het behoud van zwarte neushoorns. De witte neushoorn is onlangs opnieuw geïntroduceerd. 

Bij de verlichte poelen bij de campsites is het ‘s nachts mogelijk om neushoorns, leeuwen en olifanten te zien. 

Halali:

Het Halali camp, (te boeken via Namibia Wildlife Resorts) ligt in het midden van Etosha NP. Onze avondrit langs de rhino drive levert niets speciaals op maar bij de waterpoel zien we ‘s avonds laat 7 neushoorns!

22 juli:

De volgende dag zitten we om 7h30 al in de auto richting het oosten van Etosha, naar het Namutoni Rest camp. Met nog meer geluk! Bij de afslag naar de Kalkheuwel poel botsten we op een luipaard dat de weg verspert. Het beest loopt rond onze jeep en gaat dan gewoon liggen. Wij zijn de enige auto in de buurt, gewoon magisch. We zien ook nog een olifant, twee leeuwinnen in de verte en een neushoorn op de zoutpan. 

Daarna is het iets meer dan 300 km rijden langs goede wegen via Tsumeb (supermarkt en tanken) en Grootfontein naar Grashoek.

san

Grashoek - San dorp (1 nacht)

Na de middag komen we aan bij het Living Museum Ju/‘Hoansi-San. De San, Bosjesmannen zijn de oorspronkelijke bewoners van delen van Namibië, Botswana en de Kalahari woestijn. Het was een volk van jagers/verzamelaars. Hun kennis over de natuur, dieren, bloemen en planten is enorm. In Namibië wonen de meeste San in het noordoosten. 

We ervaren hier de traditionele levenswijze van de Ju/‘Hoansi-San. Het is een kleinschalig project waar je enkel per 4x4 kan komen. Reserveren hoeft niet en kan zelfs niet. Er zijn 3 eenvoudige bush kampeerplaatsen. De mensen zijn schitterend. We doen er een craft workshop (vuur maken, pijl en boog maken en juwelen ontwerpen). We hebben wat speelgoed mee uit België en dat is een topper, niet alleen bij de kinderen…

Deze San stam leeft tegenwoordig niet meer van de jacht, want deze is tegenwoordig volledig verboden, maar nog steeds erg primitief.

Alle info over een verblijf of bezoek aan dit traditioneel dorp heb ik uitgeschreven in deze blog.

23 juli:

De volgende ochtend worden we gewekt door de kinderen. Zara wil een koekje geven maar is al snel de hele zak kwijt. We delen alles uit wat we kunnen missen. We hebben een lange rit van 412 km voor de boeg. Het eerste stuk is gravelweg met veel hekken van de koeienfarms. Ik moet steeds uit de auto springen om het hek te openen en sluiten. En maar hopen dat er geen stier komt aanlopen. 

Dan gaat het langs de asfaltweg B8 tot Rundu. We zien meer en meer hutjes en bewoning langs de weg. We helpen een groepje kinderen met een ezelkar met lekke band. Onze compressor is handiger dan hun fietspomp… In Rundu doen we inkopen waar we geen bier mogen kopen op zondag. We stoppen een paar keer bij enkele kinderen om snoep uit te delen, en binnen de kortste keren zijn ze telkens met 10-15 … Overal zijn ook misvieringen aan de gang langs de weg.

Zambezi regio, ex Caprivi Strip (2 nachten) - Namibië

Een uitgebreide gids voor planning van een bezoek aan de Caprivistrook vind je hier.

Caprivi strip:

Dit is de ouderwetse naam voor een smalle strook land tussen Angola en Zambia in het noorden en Botswana in het zuiden. De strook strekt zich 450 km uit naar het oosten tot het punt waar de Chobe rivier zich van de Zambezi afsplitst.

Het is een heel ander soort Namibië, groen en waterrijk door de noordgrens van de Okavango Delta. Dit is het echte Afrika met veel typische dorpjes met hutjes, stalletjes en mensen langs de weg. Er zijn verschillende nationale parken.

Eind jaren ‘90 werd deze regio verwikkeld in de burgeroorlog van buurland Angola, wat de populatie aan wilde dieren absoluut niet ten goede kwam. Het was er ook gevaarlijk voor toeristen. Na 2002 werd de situatie veilig.

Okavango rivier:

In de namiddag komen we aan bij Ngepi Camp, waar we in boomhutten aan de Okavango rivier overnachten. Vanaf het terras zien we nijlpaarden op en af zwemmen. En lawaai dat ze maken! Kevin waagt een plons in de rivier, in de kooi welteverstaan 🦛🐊.  We dineren bij de lodge en ‘s nachts horen we het getoeter van olifanten, knorrende nijlpaarden en zelfs leeuwen.

24 juli:

De volgende dag gaan we mee op game drive in het Bwabwata National Park. We zien buffels, nijlpaarden, krokodillen, gieren bij een dode impala, een visarend, olifanten, warthogs, wildebeest, bavianen, kudus, impala’s en zebra’s. Met het zien van de buffel, hebben we de “big five” afgevinkt! De buffel is trouwens het meest dodelijke beest van de big 5 en wordt in Afrika “black death” genoemd.

Bwabwata National Park - Mahango Game Reserve:

Dit park heette voordien het Caprivi Game Reserve en werd opgericht in 1966.

Het kende een bewogen geschiedenis, aangezien het tijdens de bevrijdingsoorlog van Namibië tot militair gebied werd uitgeroepen. Pas na de onafhankelijkheid in 1990 kon het park goed worden beheerd als beschermd gebied. Er werd echter enorm veel aan stroperij gedaan en pas na 2000 begon het wild zich te herstellen. In 2007 kreeg het park zijn nieuwe naam.

Bwabwata is een van de laatste toevluchtsoorden van de wilde honden in Namibië. Het is er veel minder toeristisch in vergelijking met Etosha en het verderop gelegen Chobe National Park in Botswana.

Kwando:

Na de lunch in Ngepi camp rijden we 242 km verder langs de Caprivi Strip naar Kongola. Hier kamperen we een nacht bij de mooie Namushasha River Lodge (Gondwana Collection) aan de Kwando rivier. Wat een zalige plek is dit! 

We springen gelijk op de boot voor de sunset trip. We zien buffels en nijlpaarden van heel dichtbij. En krokodillen, bavianen, wildebeest en impala’s. Met een drankje erbij genieten we van de prachtige zonsondergang.

Daarna schuiven we aan bij het heerlijke buffet van de lodge, met schitterend zicht op de rivier. Dan is het nog even spannend want in het pikkedonker moeten we de tenten nog uitklappen. We werden namelijk aangeraden om het korte stukje van de lodge tot ons plekje op de campsite niet te voet te doen omwille van nijlpaard- en olifantengevaar. 

De campsite is wederom enorm, met eigen badkamer en keukenblok. Je zou er met gemak 20 tenten kunnen opzetten.

Chobe National Park (3 nachten) - Botswana

Een uitgebreide gids voor planning van een bezoek aan Chobe National Park vind je hier.

25 juli:

We slapen eens uit vandaag want het is maar een korte rit (198 km) tot aan de grens met Botswana. Ook nu is de B8 kaarsrecht en met zo goed als geen verkeer. In Ngoma slapen we aan de Chobe rivier in safaritenten bij het Chobe River Camp (Gondwana Collection). We houden er een beetje rustdag… lunch, zwembad en diner in de mooie tuin van de lodge, met kudu en springbok op het menu. Vanaf het terras van onze tenten zien we giraffen, krokodillen, olifanten en allerlei vogels bij de rivier.

26 juli:

We staan heel vroeg op, om 6 uur, want de grenspost tussen Namibië en Botswana gaat open om 7 uur en we willen niet in de file staan. Omdat we daarna direct de Chobe Riverfront game drive willen rijden willen, hebben we dus geen tijd te verliezen.

De grensovergang is op een half uur geklaard. Het is wel een heel gedoe. Bij het eerste kantoor krijg je een stempel om Namibië uit te geraken. Dan moeten we in een soort niemandsland onze schoenen in een speciaal bad ontsmetten en de jeep moet er ook door. Verse etenswaren mogen het land niet in, allemaal maatregelen tegen mond- en klauwzeer. Bij een tweede kantoortje krijg je dan de stempel om Botswana in te komen. En we moeten de geboortecertificaten van Zara en Enna tonen. Dit is in vele landen hier gebruikelijk in de strijd tegen kinderhandel. En tenslotte moeten we een permit voor de auto kopen. We doorlopen heel dit scenario trouwens een paar keer tijdens deze reis… Welkom in Botswana 🇧🇼

Bij de gate van Chobe National Park kopen we de permit voor het park en alles gebeurt zoals gewoonlijk nog ouderwets. In grote boeken moet je al je gegevens noteren en je krijgt dan een papier dat zichtbaar in de auto moet liggen.

 

Om 8 uur beginnen we aan de ongeveer 80 km lange 4x4 route langs de Chobe rivier en de foto’s zeggen alles. Wat een prachtig park is dit met heel veel olifanten! Niet voor niets zijn hier tal van beroemde natuurfilms in opdracht van National Geographic Society gemaakt. Meerder keren moeten we stoppen voor overstekende giraffen en olifanten. Verder hippo’s, krokodillen, een grote leguaan, bavianen, vechtende warthog’s, grote kuddes zebra’s, wildebeest, hartebeest, kudu’s, eland, sabel antilopen en veel dikke baobab bomen. Voor gewone auto’s is er een kortere geasfalteerde weg door het park.

 

❗️De Lonely Planet vermeldt een decongestion rule voor Chobe National Park. Dit om grote drukte in het park te vermijden, vooral in het hoogseizoen. Concreet worden de goede uren (van zonsopgang tot 10h en van 15h tot zonsondergang) voorbehouden voor georganiseerde game drives van de lodges. Solo reizigers moeten het dan doen met de warme uren van de dag, als de meeste dieren rusten. Tenzij je een camping in het park gereserveerd heb, maar die campings hebben geen faciliteiten en je moet tegen het donker je tent in want je staat tussen de wilde dieren. Wij mochten zonder problemen om 8 uur het park inrijden en kwamen maar sporadisch een andere jeep tegen.

Chobe National Park:

Het Chobe National Park in het noorden van Botswana dankt zijn naam aan de altijd water dragende Chobe rivier die de noordkant van het park begrenst. Dit park heeft één van de grootste concentraties wild van heel Afrika.

Chobe staat bekend om zijn spectaculaire populatie Kalahari-olifanten. Ondanks dat ze het grootste olifantenras ter wereld zijn,  hebben ze kleinere en brosere slagtanden dan andere olifanten omdat de grond weinig calcium bevat. Voor stropers zijn de olifanten dus minder aantrekkelijk en daardoor is de populatie nog steeds groeiende. Tijdens het droge seizoen (mei-september) kan je de olifanten vinden bij de Chobe rivier.

Het park is niet omheind, wat de dieren de mogelijkheid geeft om vrij te bewegen tussen Chobe en andere parken.

Kasane

Via de Sedudu Gate verlaten we Chobe en even later komen we aan in Kasane, een klein stadje aan de Chobe rivier met veel lodges. Hier blijven we 2 nachten bij de Chobe Safari Lodge aan de rivier. We krijgen het mooiste plekje aan het water net naast de sunset bar. Een bordje waarschuwt ons voor krokodillen en hippo’s. En de bavianen houden ons gezelschap in de bomen.

Kasana ligt vlakbij Kazungula, een unieke plaats op onze wereld. Deze grenspost ligt op het vierlanden punt waar Zambia, Namibië, Botswana en Zimbabwe elkaar ontmoeten. De Chobe vloeit hier in de Zambezi rivier en vormt de grens tussen deze 4 landen.

Victoria Falls, Zimbabwe

27 juli:

Vanuit Kasane is het nog geen 100 km naar de beroemde watervallen Victoria Falls in Zimbabwe.

Dit laten we dus niet aan ons passeren. Via United Safari Tours hebben we een transfer geregeld, want zelf rijden was geen optie omdat onze autohuur Zimbabwe uitsluit.

We worden met een busje naar de grenspost gebracht en we zijn direct aan de beurt bij de immigratie, met dank aan onze chauffeur die een hoop grotere busjes nog net op tijd voorbijstak. Veel papieren, stempels en een visum (elk 30$) later staan we in Zimbabwe, waar een tweede busje met chauffeur klaarstaat. Het is dan nog 75 km rijden dwars door het Zambezi National Park.

We horen van onze chauffeur dat dit het enige goede stuk weg is, de overheid corrupt is en er weinig vertrouwen is in de aankomende verkiezingen in augustus. Voor veel ambtenaren (leraren, verpleegkundigen,…) is het interessanter om als huishoudhulp in Zuid-Afrika te gaan werken, dan om in Zimbabwe te blijven.

De toegang tot de watervallen is duur, 50$pp, behalve voor SADC (Southern African Development Community) inwoners. Die betalen bijna niks… We worden kletsnat van de mistregen, zien vele regenbogen en zijn overdonderd door dit natuurfenomeen. Zara en Enna moeten met heel veel schoolkinderen op de foto en ik met een hoop Afrikaanse mama’s. Dit moet zowat de meest bekende daguitstap zijn in de buurt. 

We lunchen bij het Lookout Café met spectaculair zicht op de Zambezi rivier, brug, de zipliners en bungeejumpers. Deze plek voelt heel westers aan. De terugweg is een kopie van de heenreis, op een wegblokkade van de polite na. Maar onze chauffeur geraakt er vlot voorbij.

Wat een mooie dag! We sluiten die af met een sundowner in de sunset bar van de lodge naast onze campingplek.

 

Een uitgebreide gids voor planning van een bezoek aan de Victoria Falls in Zimbabwe vind je hier.

Victoria Falls National Park is het beschermde gebied aan Zimbabwe’s kant van de Victoria Falls. Samen met het Mosi-oa-Tunya National Park in Zambia, beschermen deze twee nationale parken de majestueuze Victoria Falls.

Victoria Falls staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en wordt erkend als de grootste waterval ter wereld, met een breedte van 1708 meter. Iedere seconde dendert meer dan 3000 ton water 100 meter de diepte in.

De Schotse ontdekkingsreiziger David Livingstone doopte de watervallen in 1855 tot de 'Victoria Falls' als eerbetoon aan de toenmalige koningin van het Verenigd Koninkrijk.  De lokale bevolking noemt de waterval ‘Mosi-oa-Tunya’, de rook die dondert.

De Zambezi-rivier is de bron van de watervallen en vormt ook de grens tussen Zambia en Zimbabwe.

Je kan er raften, kanoën en bungeejumpen vanaf de Zambezi-brug of een helicoptervlucht maken boven de watervallen.

28 juli:

We trakteren onszelf op het luxe ontbijt bij de lodge. De donuts en pannenkoeken met veel choco en hagelslag zijn een topper. Met goed gevulde magen is het tijd voor een lange reisdag. De rit Kasane-Nata-Gweta is 410 km lang en we doen daar iets meer dan 5 uur over.

Het is een nogal saaie rit, waar we wel in aanraking komen met de Botswana police. Ze beweren dat Kevin een truck ingehaald heeft over een volle streep. Echt niet waar! We moeten terugrijden onder begeleiding tot het bewuste punt en het is Kevin zijn woord tegen de politiemannen. Na een hele discussie haalt Kevin zijn gelijk. Geen foto, geen bewijzen en de mannen druipen af.

We zien olifanten onderweg en bij elke picknick plek staan borden met “wildlife area, stopping at own risk”. Net als we besluiten dat het toch niet zo gevaarlijk kan zijn, zien we aangereden luipaard langs de kant van de weg liggen. Bijgevolg wordt het een erg late lunch🤣.

Makgadikgadi Pans - NXai Pan, Gweta (2 nachten)

Een uitgebreide gids voor planning van een bezoek aan de zoutpannen in Botswana vind je hier.

 

We komen aan “in the middle of nowhere” bij Planet Baobab, niet ver van Gweta. Dit is zoutpannengebied, met veel baobab bomen. We blijven er 2 nachten en gaan er de volgende dag op quad excursie met sleepover “under de stars”. 

De Makgadikgadi Pan is de grootste zoutpan ter wereld, met een oppervlakte ter grootte van Zwitserland. Deze is ontstaan nadat het grote meer duizenden jaren geleden volledig is opgedroogd.

De pannen zijn uitgestrekte droge vlaktes met een soort zoutkorst als bovenlaag. In de droge maanden is het landschap een soort maanlandschap. Aan de randen van de pannen groeien grassen, acacia’s en af en toe een prachtige dikke baobab. En er leven heel veel stokstaartjes. In de regenmaanden is dit één van de grootste migratiegebieden voor grote kuddes zebra’s en wildebeesten. Die trekken over de graslanden gevolgd door jagers zoals leeuwen en hyena’s. 

Grote groepen toeristen kom je hier niet tegen…

 

29 juli:

De volgende ochtend en middag luieren we bij het zwembad van Planet Baobab en tegen 14 uur vertrekken we met de quads op excursie. Het wordt een magische beleving 🌟🌌.

We zijn met 16 in totaal: een Duits gezin met 2 oudere zonen, een Nederlands en Duits koppel en een Spaans/Mexicaans koppel op honeymoon. Met 2 jeeps rijden we eerst naar de rand van de pan, toch bijna 2 uur ver. Daarna gaan we met de quads op pad. 

Zara en Enna mogen zelf rijden, dus zitten wij achterop (toch wel een beetje met toegeknepen billen😅). Ze vinden het super.

We houden halt bij de stokstaartjes en dan komen we aan bij de slaapplek, midden de zoutpan. We genieten van een lekkere bbq, reisverhalen bij het kampvuur en de nacht is winderig maar heerlijk warm in de “bedrolls”. Met bush baby (warmwaterkruik).

30 juli:

Al vroeg worden we gewekt door de opkomende zon. Door de wind is één van mijn sokken weggewaaid. In de koude vroege ochtend keren we met de quads en jeep terug naar Planet Baobab, waar we wat opwarmen bij het ontbijt. Na een deugddoende douche rijden we 200 km verder naar Maun. Met olifanten, zebra’s en giraffen onderweg… 

Okavango Delta - Moremi Game Reserve, Maun (2 nachten)

Een uitgebreide gids voor de planning van je bezoek aan de Okavango Delta en Moremi Game Reserve vind je hier.

Maun

Maun is de derde stad van Botswana maar stelt niet zoveel voor. Dit is hét vertrekpunt voor tochten naar de Okavango Delta. Wij verblijven in Audi Camp, waar we een safaritent gehuurd hebben voor 2 nachten. Audi Camp ligt op 12 km van Maun, op de weg naar de delta.

Het weer is wat omgeslagen. We krijgen een paar koude nachten waarbij het tot 4-6 graden afkoelt. Overdag wordt het nog zo’n 23 graden. De winterslaapzakken en warmwaterkruiken zijn geen overbodige luxe…

Om 16h worden we opgepikt door Helicopter Horizons. We gaan een helikoptervlucht 🚁 maken over de Okavango Delta.

Om het zicht zo goed mogelijk te maken, vliegen we zonder deuren en ramen. Spannend! Zeker voor degenen met hoogtevrees onder ons. Piloot Tom, een Nieuw-Zeelander, laat ons een hoop dier zien. Het wordt een fantastische ervaring. Hét hoogtepunt van de reis voor Enna. 

‘s Avonds aperitieven we met het Franse gezin dat we al een paar dagen tegenkomen en we dineren in het Audi Camp.

Okavango Delta

Deze binnenlandse delta is de grootste ter wereld en is één van de meest bijzondere natuurgebieden van Afrika.

Het is een enorm moerasgebied dat wordt gevoed door de 1600 km lange Okavango rivier, die ontspringt in het hoogland van Angola en verder stroomt door Namibië en Botswana om uiteindelijk uit te monden in de Kalahari woestijn. 

Van bovenaf gezien ziet de delta eruit als een gigantische hand met een arm. De vijf 'vingers' zijn de kleinere rivieren die zich verder vertakken.

Het water van de Okavango doet er bijna 9 maanden over om vanaf Angola het eindpunt bij Maun in Botswana te bereiken doordat er maar weinig hoogteverschil is. Hierdoor staat het water in de delta juist in de droge tijd het hoogst en zijn vele van de kleine eilandjes overstroomd.

31 juli:

We gaan een hele dag op safari in het Moremi Game Reserve, waarschijnlijk het beste wildlife park van heel Botswana.

Om massatoerisme te voorkomen zijn er slechts een paar luxe lodges in dit park, telkens met een kleine landingsbaan. Peperduur om hier te overnachten. Wij gaan dus op dagsafari en zijn de enigen. Onze gids en chauffeur Aktif, al wat ouder en geboren in de delta, weet enorm veel te vertellen.

We zien leeuwen van heel dichtbij 🦁, zes in totaal (drie mannetjes en drie leeuwinnen). En drie cheeta’s 🐆! Die zijn echt moeilijk te spotten. Zelfs onze gids Aktif haalt er zijn telefoon bij om foto’s te nemen. Adembenemend! Letterlijk en figuurlijk want vanuit een open jeep is dit best eng. Even lijkt het of één van de cheeta’s wil aanvallen op onze jeep, maar het beest heeft het op een eekhoorntje gemunt dat vlak voor de jeep loopt. Gelukkig maar. Verder worden we achternagezeten door een nijlpaard 🦛, wat lopen die beesten hard! 

We lunchen tussen de olifanten 🐘, zebra’s 🦓, impala’s 🦌 en wrattenzwijnen.

Dit is met stip de beste safari van de hele reis! Waar we wel wat voor over moeten hebben: vertrek om 6 uur in de ochtend bij 6 graden 🥶 en het kost ons héél véél Pula’s (Botswaanse munt).

Moremi Game Reserve

Het Moremi Game Reserve ligt aan de oostkant van de Okavango Delta. Dit reservaat heeft geen omheining en dieren kunnen dus vrij in en uit dit deel van de delta bewegen.

Er leven buffels, leeuwen, giraffes, luipaarden, cheetahs, hyena’s, jakhalsen, impala’s en Afrikaanse wilde honden. Zowel witte als zwarte neushoorns zijn opnieuw geïntroduceerd in het park, waardoor Moremi officieel een Big Five reservaat is. 

Om massatoerisme te voorkomen zijn er alleen maar luxe lodges in het park, telkens met een kleine landingsbaan. Peperduur! Er zijn vier eenvoudige campings voor selfdrivers.

1 augustus:

Vandaag is een lange reisdag. We rijden van Maun terug naar Namibië. Dit is 508 km maar allemaal langs verharde wegen met zo goed als geen verkeer. Het landschap is eerst nog groen, maar langs de Central Kalahari regio verandert dit in een droog en dor landschap. 

We moeten weer een paar keer langs een “veterinary checkpoint”. Botswana is een grote exporteur van rundvlees (naar Europa) en er zijn veel buffalo fences om het vee van het wild gescheiden te houden. De banden van de jeep en onze schoenen worden meermaals ontsmet…

De grensovergang verloopt niet zo vlot. Zoals altijd zijn er een hoop papieren in te vullen. Kevin negeert een stop (echt niet gezien) en er volgt een hele aanvaring met een politieagent. We geven de man ons laatste hout voor het kampvuur, zeggen dat het een lange reis was, en we mogen door.

Vannacht slapen we een laatste keer in de daktenten in het East Gate Restcamp net voorbij de grens in Namibië. En we koken nog eens zelf. Het wordt koud, en dus zitten we al vroeg in de tenten. Het koelt af tot 2 graden!

Kalahari Desert - Ghanzi 

Dit is een enorm groot gebied en bestaat voornamelijk uit oude rivierbeddingen, open grasvlakten en zoutpannen. Veel regen valt hier niet, dus het is een vrij droog gebied. Het park werd in 1961 opgericht.

Tijdens het ‘natte seizoen’, van december tot april, kan wildspotten hier echt spectaculair zijn! Grote kuddes zebra’s, gemsbokken en diverse antilopesoorten worden aangetrokken door het verse gras. En dat trekt de roofdieren ook weer aan.

2 augustus:

We sliepen verbazend goed, ondanks de koude nacht. Gelukkig warmt het snel weer op en dan zijn we klaar voor de laatste 314 km van onze roadtrip, langs de Trans Kalahari Highway. We komen tegen de middag aan in Windhoek met 4517 km op de teller. Zonder lekke banden of ongelukken… 

Windhoek (1 nacht)

We leveren de jeep af en worden naar het Avani hotel in het centrum van Windhoek gebracht. Het voelt erg raar om terug in de stad te zijn, na weken op eenzame wegen zonder veel medemensen.

Zara en Enna trekken zich terug in hun badkamer en de douche en het bad zijn inderdaad zalig. We genieten van een apero bij het rooftop zwembad en dineren er, met prachtig zicht op de stad.

Windhoek is de hoofdstad en grootste stad van Namibië met 560.000 inwoners. De stad ligt op een hoogte van 1650 meter.

Het is een moderne, nette en goed georganiseerde stad. Het centrum doet niet erg Afrikaans aan. Windhoek kent een mix van culturen en veel blanken spreken nog Duits.

Het centrum van Windhoek staat bekend als ‘klein Windhoek’ met veel oude gebouwen uit de Duitse koloniale tijd, maar ook moderne kantoorgebouwen.

Alle bezienswaardigheden liggen dicht bij elkaar: Christuskirche (Lutheraanse kerk), het Independence Memorial Museum, Alte Feste en de Parliament Gardens.

3 augustus:

Na een heerlijke nacht hebben we nog wat tijd om souveniers te kopen op het lokale craftmarktje voor het hotel. Daarna komt het busje van Savanna Car Hire ons oppikken voor de transfer naar Hosea Kutako Int Airport, op ruim 40 km van Windhoek.

In de namiddag vliegen we naar Doha, Qatar, waar we nog een stopover doen en een nachtje slapen.

Meer daarover lees je hier.

Enkele bedenkingen bij de reis:

Het klimaat is heerlijk. Tijdens onze zomermaanden is het winter en droge tijd in beide landen. Dat is tegelijk ook handig om het meeste wild te spotten bij de drinkpoelen.

We hadden temperaturen tussen 12-15 graden ‘s nachts en 28-30 graden overdag. Behalve de laatste 3 dagen, toen het ‘s nachts tot 2-4 graden afkoelde. Best koud! We waren goed voorbereid hierop en hadden slaapzakken mee van thuis (tot -10), geen overbodige luxe. Verder hebben we geen wolkje gezien, enkel ☀️. Zalig!

 

Namibië is echt gericht op selfdrivers en kampeerders. De camping plekken zijn enorm, altijd met een overdekt zitplekje, eigen sanitair en kookhoekje. En bbq. Alles is ook erg netjes. Wat een verschil met kamperen in Europa!

Botswana daarentegen heeft het meer voor de high class toeristen. De lodges en safari’s zijn er peperduur. Je kan er zeker ook kamperen en de wegen zijn goed (zeker 4x4 nodig).

 

Beide landen zijn heel veilig! De  bevolkingsdichtheid is veel lager dan in Zuid-Afrika en er is zo goed als geen criminaliteit of gevaar. Ook de gezondheidszorg is er prima.

 Meer blogs:

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.