2 weken cruisen door Florida

In Fort Myers zelf, op het vasteland, kan je het landgoed en uitvindingen van Thomas Edison bezoeken, die er op 84 jarige leeftijd overleed.

Via de tolbrug rijden we naar Sanibel Island, dat 19 km ten westen van Fort Myers ligt. Samen met Captiva vormt het een waar kustparadijs. Dé attractie op Sanibel zijn de miljoenen schelpen, die toeristen van over heel de wereld aantrekken. Men heeft hier zelfs een naam voor bedacht: de Sanibel-stoop: het voorovergebogen zoeken naar schelpen in de branding.

Aan het mooie strand bij de vuurtoren vinden we geen parking, dus rijden we direct door naar J.N. Ding Darling National Wildlife Refuge, waar we de wildlife drive van 8 km rijden. We rijden dwars door mangroves en wetlands en zien veel mooie vogels. En een hele grote krokodil langs de weg. Je kan hier ook fietsen huren of een kanotocht maken.

Daarna vinden we bij Bowman’s Beach wel een plekje voor de auto maar tot onze teleurstelling geen schelpen, omdat het vloed is. We sluiten het middagje Sanibel af met een heerlijk Italiaans ijsje.

Everglades (1 nacht)

We rijden verder door naar het zuiden via Napels naar de Everglades en nemen de Tamiani weg 41. We zien borden die waarschuwen voor de Florida panter en we zijn in indianengebied aanbeland. Her en der langs de weg zien we de typische open hutten op palen. De Miccosukee stam verzorgt hier airboat tochten en je kan het Cultural Centre bezoeken.

Net voor het Big Cypress Oasis Visitor Centre nemen we de afslag naar de “Loop Road Scenic drive” (24 mijl). Dit is een onverharde weg waar we wandelaars en gravelbikers tegenkomen. Ook hier zitten beren en de vuilnisbakken zijn bear-proof met speciale hendeltjes.

Verderop langs de Tamiani weg spotten we enorm veel krokodillen die liggen te zonnen langs de weg bij het kanaal.

Het Everglades National Park werd in 1979 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst. In 2010 werd het gebied tot bedreigd werelderfgoed verklaard. Meer dan de helft van het natuurgebied is verdwenen door verstedelijking en aanleg van kanalen en wegen.

De Everglades zijn geen moeras. Het is een “rivier van gras”, een 80 km brede prairie die periodiek onder water staat. De bron van de rivier ontspringt noordelijker in Florida en het gaat hier om de traagst stromende rivier ter wereld. 

Het is een kwetsbaar en complex ecosysteem met zeldzame en bedreigde diersoorten zoals de Amerikaanse krokodil en de Floridapanter. Bij de bezoekerscentra zijn trails en boardwalks waar je alligators kan zien.

Heel populair zijn de vele airboat tours die aangeboden worden. Wij willen absoluut de commerciële tochten met krokodillenshows vermijden en kiezen voor een semi privé tocht bij The River of Grass. Als we de dag ervoor willen reserveren, blijken alle tours al volzet. Gelukkig krijgen we ‘s morgens een mailtje dat er toch nog plaats is. De twee andere toeristen komen niet opdagen en zo krijgen we een privé tocht met gids Robbie, die geboren is in de streek en heel veel weet te vertellen over de fauna en flora. We zien veel krokodillen, ook baby’s, en uiteraard enorm veel vogels. We hebben blijkbaar geluk met het weer. Het is 'maar' 26 graden en erg zonnig en dan komen de krokodillen lekker zonnen boven water. We vonden dit zeker één van de mooiste belevenissen van deze reis.

Na de airboat tocht rijden we naar Homestead en Florida City, dat een goede uitvalsbasis is om de Everglades te ontdekken. Hier zijn enorme kwekerijen van tropische planten en fruit, die grenzen aan het nationale park. Het is een veel goedkopere plek dan gelijk waar we al overnacht hebben. We slapen een nachtje in het prima Best Western Gateway to the Keys, en het zwembad brengt verkoeling op het einde van een hele mooie dag. We hebben 155 mijl op de teller vandaag. 

Vanuit Florida City kan je nog naar het Ernest. F.Coe Visitor Centre rijden via weg 9336 voor meer hikes. Het is maar een ritje van een kwartier en de Gumbo Limbo Trail en Anhinga Trail zijn zeer populair. 

The Keys (3 nachten)

Helemaal in het zuiden van Florida ligt een snoer van ongeveer 800 eilandjes met prachtige stranden, glashelder turkoois water en enkele mooie duik- en snorkelplekken. Aanvankelijk verbond een spoorweg de 20 eilanden die in elkaars verlengde liggen, maar die maakte later plaats voor de Overseas Highway US 1, een iconische trip die helemaal tot Key West leidt. De trip is ongeveer 200 km lang en gaat over 43 bruggen. 

De weg op zich is niet mooi, met veel bedrijventerreinen, winkels en benzinestations. Om de schoonheid van de Keys echt te ontdekken, moet je de auto aan de kant zetten en op zoek gaan naar de verborgen mooie plekjes. 

De Keys krijgen regelmatig orkanen te verduren, en vooral aan de zuidkant van de eilanden valt nog schade op te merken. 

Op de Keys zitten verschillende centra waar je met dolfijnen kan zwemmen. Wij bezoeken die bewust niet uit de overtuiging dat deze wilde dieren het best af zijn in open zee, in de natuur. Theatre of the Sea  is één van de beste en oudste centra van de Keys.

We verbleven 2 nachten op het eiland Islamorada en nog een nachtje op Key West. 

Islamorada 

Onze eerste verblijf op de Keys is het Sunsett Inn motel langs de US 1 Higway, amper 45 mijl rijden vanuit Florida City. Het is een uitstekend plekje met een heerlijk verwarmd zwembad. Extra attractie is de iguana (groene leguaan) die van palmboom naar palmboom klimt. 

Een heerlijk plekje om iets te gaan eten of drinken is Morada Bay, aan de noordkant van Islamorada. De cocktails zijn er heerlijk en het wordt nog mooier als een dolfijn in de baai komt zwemmen. Later duiken ook nog twee manatees op. 

Andere leuke adresjes op Islamorada om iets te eten of drinken aan zee zijn Marker88, (88000 Overseas Hwy) en Lorelei, (96 Madeira Rd). 

Gedurende twee dagen waait een redelijk strakke wind op de Keys en daardoor kan het parasailen (Enna’s verlanglijstje) en de snorkeltocht naar het rif niet doorgaan. Helaas, de zee is te ruw…

Als alternatief gaan we op eco-snorkeltocht naar de mangroves met de Islander Girls Snorkel&Tours. Dit bedrijfje zit bij het mooie Islander Resort aan de overkant van ons motel. Er is een prachtig palmstrand en bij Tides Beachside bar/grill kan je iets eten of drinken.

De snorkeltocht is redelijk ontgoochelend. De boot is te groot om tussen de smalle mangroves te varen en we zien geen dieren. Het snorkelen zelf in de mangroves is absoluut niet te vergelijken met snorkelen in een een tropisch rif. Toch zien we hele scholen vissen.

Een must-do op Islamorada is een bezoekje aan Robbie’s Marina, beroemd om de tarpon feeding en snorkeltours. Hier hebben we de parasailtrip gepland, die tot 2x toe uitgesteld wordt door de windcondities. Op de allerlaatste dag, op terugweg van Key West, kunnen de meisjes alsnog parasailen in de namiddag, vooraleer we het vliegtuig op gaan. Top!

Bij Robbie’s hangt een heel leuke ongedwongen sfeer. Je kan er iets eten en drinken, en zijn enkele leuke shops. Let bij het tarpon voederen op dat je vissen niet gestolen worden door de nogal agressieve pelikanen!

Key West

De rit van Islamorada naar Key West bedraagt 81 mijl en we hebben een beetje pech want het regent onderweg. De geplande halte bij het mooie strand van Bahia Honda State Park slaan we over.

Onderweg komen we langs het Turtle Hospital op Marathon Key waar men gewonde schildpadden oplapt en terug in zee uitzet. Het bezoek duurt echter anderhalf uur en we besluiten door te rijden. Ook hier reserveer je best op voorhand via de website.

Wel rijden we even om naar de Blue Hole op Big Pine Key, waar we 2 actieve krokodillen tegenkomen en de bedreigde Key herten spotten. Big Pine Key herten zijn de kleinste, nog bestaande Noord-Amerikaanse hertensoort.

Het Truman Hotel in Key West blijkt een pareltje! Met een heerlijk zwembad en een mooie groene binnentuin. Hier zouden we wel langer kunnen blijven!

Het weer is intussen opgeklaard en we wandelen naar het meest zuidelijke punt van het vasteland, Southernmost Point, slechts 90 mijl verwijderd van Cuba. Er staat een lange wachtrij van mensen die familiefoto’s willen nemen, en bij een wissel nemen wij snel onze fotootjes… Het echte zuidelijkste punt ligt in feite nog iets verder, in militair gebied, en dus niet toegankelijk. 

Key West is echt een leuk stadje met een heel eigen Caribische vibe. De Old Town kun je gemakkelijk te voet doen. Of je neemt de oude Conch train of Old Town Trolley die elk half uur vertrekt vanaf verschillende locaties in de stad.

De huizen in Key West zijn prachtig want de inwoners steken sinds oudsher veel tijd in het restaureren ervan. Er zijn kleurige huisjes in Bahama-stijl, mooie herenhuizen in de typische Conch-stijl met ruime veranda’s en rijkelijk versierde balustrades met veel groen. Ook het Hard Rock café is in deze stijl.

Duval street is befaamd door de vele bars en restaurants. We genieten in één van die bars van de live muziek bij een biertje en cocktail. Sloppy Joe’s is één van de bekendste bars van Key West, waar schrijver Hemingway vaak kwam. Zijn huis, dat wat verderop ligt, kan je trouwens nog bezoeken. Ook zijn er ontelbaar veel mooie beach- en surfshops in Duval Street, en sigarenwinkels. 

President Harry S. Truman was gek op Key West en zijn Little White House kan je nog steeds bezoeken. Hij liet er een marinebasis en fort bouwen, Fort Zachary Tayler, waar ook een mooi palmenstrand is.

De sunset vanaf Mallory Square trekt massa’s toeristen. Acrobaten en straatmuzikanten voeren shows uit terwijl de zon ondergaat. Ook heel populair zijn zijn de sunset boottochten en we zien enkele heel mooie zeilboten langsvaren. Voor corona legden dagelijks cruiseschepen aan bij Mallory Square. Die spuwen dan hordes dagtoeristen uit en de inwoners hebben recent voor een ban gestemd in een referendum. Wij zien er in elk geval geen cruiseschepen, gelukkig maar. 

Na de sunset gaan we eten bij Fogarty in Duval Street en de Key lime shrimps en lime steak zijn heerlijk. 

Wie meer tijd heeft kan nog naar het mooie Smathers Beach gaan, met veel palmbomen.

Of ga op snorkelexcursie naar Dry Tortugas National Park, de nog westelijker gelegen onbewoonde eilandjes, op meer dan 100 km van Key West.

Op de allerlaatste dag in Florida rijden we helemaal van Key West terug naar Miami, goed voor 256 kilometer.

We vliegen pas ‘s avonds en hebben dus nog ruim de tijd voor haltes onderweg.

We bezoeken eerst het Bahia Honda State Park, waar de zon nu wel schijnt! Toegangsprijs voor een auto is 10 dollar. Sandspur Beach, het mooiste zandstrand van de Keys, is nog steeds afgesloten na de schade die het opliep tijdens orkaan Irma in 2017. Calusa en Loggerhead Beach zijn de alternatieve stranden. We wandelen op de weg boven de oude spoorwegbrug, tot we niet meer verder kunnen. Deze spoorwegbrug vormde de oorspronkelijk verbinding tussen de eilanden en werd aangelegd door Henry Flagler tussen 1905 en 1912. De autoweg werd boven de spoorweg gebouwd in 1938 maar is sinds 1972 buiten gebruik na de aanleg van de nieuwe higway US 1.

In de namiddag kunnen de meisjes eindelijk hun parasail tripje maken bij Robbie’s, een hele mooie afsluiter van deze reis doorheen Florida. Moe maar voldaan stappen we het vliegtuig op!

Tot slot nog enkele dingen die ons opgevallen zijn:

• In de supermarkten krijg je nog overal plastic zakken en meestal is er zelfs een bediende die zakken vult voor jou. We werden werkelijk al aliens bekeken toen we zelf met een stevige tas afkwamen. Ook het ontbijt werd altijd, behalve in Miami,  op wegwerpborden bediend. Vreselijk, het was alsof we 10 jaar teruggingen in de tijd.
• Bereid je voor op wat rekenwerk! In de VS hanteren ze het imperiaal systeem met feet, inches en miles. Het tanken gebeurt in gallons en de temperatuur meet met in Fahrenheit…
• We hadden niet verwacht dat wiet zo getolereerd wordt. Echt op elke plaats waar we kwamen werd gerookt. In tegenstelling tot de strenge controle op toegang tot bars, waar de meisjes steeds geweigerd werden en zelfs wij nog ID’s moesten tonen.
• Op de highways rijdt iedereen gewoon waar hij wil, het trager verkeer rijdt niet rechts en inhalen gebeurt van alle kanten. 
• We zagen opvallend weinig hoogbouw langs de kust, maar wel veel mooie kleurige (heren)huizen.

Conclusie:

Miami en Key West zijn hele aangename plekken, met een coole vibe. We houden erg van de mooie pastelkleurige huizen. We vreesden wat om weinig natuur tegen te komen, maar Florida is verrassend groen en er zijn heel wat mooie natuurparken en wandelpaden. Je moet er alleen wat naar zoeken, want de meeste toeristen hebben er weinig interesse in. 

 Meer blogs: